၁၉၄၂ တြင္ ျဖစ္ေပၚခ့ဲေသာ လူမ်ဳိးေရးပဋိပကၡမ်ားေၾကာင့္ မြတ္စလင္အမ်ားစုမွွာ စစ္ေတြၿမိဳ႕အပါအ၀င္ ရခိုင္ျပည္နယ္ေျမာက္ ပိုင္းတြင္ စုေ၀းေနထိုင္ၾကၿပီး ရခိုင္လူမ်ဳိးမ်ားမွာ စစ္ေတြၿမိဳ႕ အပါအ၀င္ ရခိုင္ျပည္နယ္ ေတာင္ပိုင္းတြင္ စုေ၀း ေနထိုင္ၾက သည္။ ၁၉၇၅ ခုႏွစ္ ရခိုင္ျပည္နယ္ကို ရခိုင္တိုင္းအဆင့္မွ ရခုိင္ျပည္နယ္ အဆင့္သို႔ သတ္မွွတ္ လိုက္ၿပီးေနာက္ ပိုင္းတြင္ ရခိုင္ တိုင္းရင္းသားထုအတြင္းတြင္ က်ဥ္းေျမာင္းေသာ လူမ်ဳိး ေရး ခြဲျခားေရးစိတ္ဓါတ္မ်ား ပိုမိုျပင္းထန္လာခ့ဲသည္။ “ရခိုင္ျပည္ နယ္ သည္ ရခိုင္အမ်ဳိးသားမ်ားအတြက္သာ ျဖစ္ရမည္၊” ၊ “ရခိုင္ အမ်ဳိး သားဟူသည္ ရာႏႈန္းျပည့္ ဗုဒၶ ဘာသာ ျဖစ္ၾက သည္။” ဟု ေႂကြးေၾကာ္လာခ့ဲသည္။ သို႔ျဖစ္၍ ရခုိင္ျပည္နယ္အတြင္း ေနထိုင္ၾကေသာ အျခားလူမ်ဳိး မ်ား ျဖစ္ၾကေသာ ရိုဟင္ဂ်ာ၊ ကမန္၊ ဟိႏၵဴ (ကုလားအေခၚခံရသူမ်ား) တို႔အတြက္ ႀကီးမားေသာအႏၱရာယ္ႀကီး စတင္ေတာ့ သည္။
“ရခုိင္ျပည္နယ္တြင္ ရခုိင္မ်ားသာ ေနထိုင္ရမည္ဟူေသာ လူမ်ဳိးႀကီး၀ါဒႏွင့္အညီ” ရခိုင္ျပည္ နယ္ေတာင္ပိုင္းရွိ ဂြၿမိဳ႕၊အမ္းၿမိဳ႕၊ ေတာင္ဂုတ္ၿမိဳ႕တို႔တြင္ ေခတ္အဆက္ဆက္က ေနထိုင္လာ ခ့ဲေသာ အစၥလာမ္ ဘာသာ၀င္ မြတ္စလင္မ်ားကို အၾကမ္း ဖက္ႏွင္ ထုတ္ခ့ဲသည္။ ၁၉၈၀ ျပည့္လြန္ၿပီးႏွစ္မ်ားတြင္ အဆိုပါၿမိဳ႕နယ္မ်ားအား “မြတ္စလင္ ကင္းရွင္းဇံု” အျဖစ္ ရခိုင္တို႔ က ေက်ညာခ့ဲ သည္။ အျခားေသာ ၿမိဳ႕နယ္မ်ားမွလည္း မြတ္စလင္မ်ားကို ႏွွင္ထုတ္ႏိုင္ေရးအတြက္ အခြင့္အလမ္း၊ အခါအခြင့္ ေစာင့္ေမွ်ာ္လာခ့ဲၾကသည္။
႐ိုဟင္ဂ်ာ လူမ်ဳိးစု အသံ 